a border

is just a conceptual line

distance

210112

 

วันเสาร์

ฉันตื่นแต่เช้า เพราะนัดบริษัทกำจัดปลวกให้เข้ามาเช้านี้

ช่างมากันสองคน ตรงตามเวลานัด ตัวเล็กคนตัวใหญ่คน เข้าขากันเหมือนคณะตลก

“จัดไปเลย เต็มที่” ช่างลากเสียงก่อนเริ่มงาน

จากชั้นบน ห้องนอนดูไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่ยังไม่ได้จัดการห้องนอนอีกห้อง เหตุว่าเจาของห้องยังไม่ตื่น และก็ดูจะหงุดหงิดอารมณ์เสียอยู่พอควรเมื่อฉันไปเคาะประตูย้ำๆ

บางทีฉันก็ลืมนึกถึงคนอื่นไป

ช่วยไม่ได้ เราต่างยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล — ตามสัญชาตญาณ

พอมาถึงชั้นล่าง ช่างคู่หูคู่ฮาสองคนเริ่มเสียงอ่อยๆ เหตุเพราะสิ่งของและลังหนังสือมันระเกะระกะมากจนไม่สามารถพ่นน้ำยาได้ทั่ว

ฉันมองโกดังรังหนู นี่คือบ้าน อืม จริงๆ ฉันก็ไม่นับชั้นล่างเป็นบ้านซะเท่าไหร่หรอก

ถ้าฉันเป็นคนที่เดินทางมาเจอสภาพเช่นนี้ ฉันก็คงยิ้มไม่ค่อยออกเหมือนกัน

สักพักช่างตัวเล็กเดินมาบอกว่า เวลาเข้าบ้านให้ใส่รองเท้าด้วยนะ เพราะเขาพึ่งโดนไฟดูดตะกี๊นี้เอง

สงสัยว่าจะพ่นน้ำยาไปโดนรูปลั๊กไฟ

 

สักพักพวกเขาก็ขอตัวกลับ ฉันเซ็นต์สัญญา จ่ายเงิน กระเป๋าว่างโหวงทั้งๆ ที่ชั้นล่างของบ้านยังคงรกเรื้อด้วยทางเดินปลวก

ฉันคงได้เจอหน้าพวกเขาสองคนในเร็วๆ นี้แน่นอน

 

ป.ล. หลังจากพนักงานกำจัดปลวกจากไปแล้ว ฉันเริ่มขนย้ายหนังสือและลังออกมายังลานหนาบ้าน และก็ตามคาด ฉันพบรอยใหม่หมาด และปลวกตัวอ้วนพีอีกมากมาย ยังดีที่พนักงานสองคนทิ้งน้ำยาฉีดไว้ให้ฉันสองขวด ปลวกทั้งหลายที่ตอนแรกโล่งใจว่าพวกมันแคล้วคลาดกลับชะตาขาดด้วยน้ำมือฉัน และฟ็อกกี้ฉีดน้ำรีดผ้าที่ขอแม่มาใส่น้ำยา

 

Primitive words#1

11 january 2012
WAY issue 46

เวลาคิด

 

ชีวิตสั้นๆ ก็เหมาะกับการคิดสั้น และมองเห็นแค่อารมณ์ชั่ววูบสั้นๆ

แต่ใครกันรู้ว่าชีวิตนั้น สั้นหรือยาว?

ยาวกว่าเสียงถอนหายใจยามเหนื่อยล้า

หรือสั้นเพียงพริบตาวันเวลาก็ผ่านเลย

แล้วจึงถอนหายใจอีกรอบ เพราะเสียดายโอกาสที่หลุดลอยไป

 

ชีวิตอันแสนสั้นใครกันที่จะขุดค้นหาคุณค่าของมัน?

บทเรียนสอนใจอาจจะไม่ใช่ของของใครของมัน

บทเรียนจากวันและเวลามักมีตำราหน้าว่างๆ เป็นส่วนมาก

ที่เหลือคือรหัสสับสนวกวนอันไม่อาจตีความ

 

ถอนใจอีกสักรอบ เรารู้ว่าคุณเหนื่อย เรารู้ว่าคุณล้า

คุณเองเพียงสงสัยว่าชีวิต…อาจจะสั้นกว่าเสียงถอนหายใจ

ชนแก้ว — แด่วันและเวลา

รอคำเทศนาจากผู้ที่บอกว่าตนรู้คุณค่าของชีวิต

แต่ทำไมพวกเขาช่างน่าเบื่อนัก?

พูดพล่ามในเรื่องไม่เป็นเรื่อง เปลืองเวลา

แค่การคิดสั้นๆ และเวลาสั้นๆ ที่เขาอยู่ตรงนั้น

กลับสามารถตัดสินว่าทุกสิ่งนั้นผิด

 

เอ้าดื่ม

แด่ผู้ไม่เสียเวล่ำเวลา

กับการคิด!

 

 

การปล่อยวาง พูดง่ายแต่ทำยาก
เพราะที่จริงแล้วมันคือการ ‘ไม่ทำ’ ต่างหาก

comic – ปีใหม่แล้ว

primitive words

25 november 2011
WAY issue 45

ปณิธาน ๒๕๕๕

สวัสดีปีใหม่ วันใหม่ และสิ่งใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นกับทุกขณะจิต

ของคุณ ของใคร ของใครต่อใคร ที่อาจจะเปลี่ยนไปหรือคงเดิม

ที่อาจจะสลับไปสลับมา ระหว่างความเข้มแข็งและอ่อนล้า ระหว่างความหิวและอิ่ม เหวี่ยงสลับไปมา หรือเคลื่อนช้าช้าโดยยากจะหาขอบเขตจำกัดความ

ปีหนึ่งปีหนึ่งผ่านไป ถ้าจะนับแค่ผลประกอบการ ก็คงบอกได้ว่าการเขียนการอ่านในปีที่ผ่านนั้นหดตัว ทั้งๆ ที่มีหลายสิ่งหลายอย่างวิ่งวุ่นในหัวให้ครุ่นคิด แต่ชีวิตก็ดำเนินไปโดยที่เลือกเก็บสิ่งสำคัญเอาไว้แล้วปล่อยผ่านหลายสิ่งหลายอย่างให้หลุดลอยไป

มันสบายดีเหมือนกันนะ ไม่ต้องหวงอดีตนักก็ได้

. . .

มีความคิดเห็นท่วมท้นในโลกรอบตัว บางทีรู้สึกหูดับเหมือนได้ยินเสียงหนวกหูมากเกินไป บางทีขุ่นข้องหมองใจในความไม่มีอะไรเหล่านั้น

มือซ้ายและมือขวา อาจจะต่างกัน แต่ก็มีทั้งซ้ายที่เปี่ยมอุดมคติและซ้ายที่ง่อยเปลี้ย มีทั้งขวาที่ขยันขันแข็งและขวาที่เห็นแก่ตัวน่ารังเกียจ

เรามีทั้งมือซ้ายและมือขวา ถึงจะประกอบการงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ

บางทีมันสำคัญน้อยมาก ในเรื่องที่ทุ่มเถียงกัน

และส่วนมาก เราเจอบทสรุปที่คำว่า ความเห็นอกเห็นใจกัน

เพราะฉะนั้น…

ในห้วงความคิดด้นสดนี้ อาจไม่มีความสละสวยอันใดนัก และขาดไร้วิธีการเป็นขั้นเป็นตอน แต่เราเพียงตั้งใจ จะอาศัย…ในโลกที่เปี่ยมด้วยเสียงดัง โดยมีความเห็นอกเห็นใจกันเป็นพื้นฐาน…

เท่านั้นเอง