ชวนอ่าน ฝนเอยทำไมจึงตก

ฝนเอยทำไมจึงตก
วิรชา ดาวฉาย
เยติ, มกรา 2557

เรื่องสั้นทั้ง 10 เรื่องนี้มีความโดดเด่นในภาคริทึ่มจังหวะนั้นช่ำชองเหมือนอัลบั้มแจ๊ซสนุกๆ ที่เราสามารถฟังรวดเดียวจบทั้งอัลบั้ม แต่มักจะแยกไม่ออกหรือสับสนว่าเพลงไหนคือเพลงไหน แต่นั่นไม่สำคัญหรอก

เรื่องสั้นทั้ง 10 เรื่องนี้ก็เช่นกัน มันมีความทะเยอทะยาน ความขี้เล่นช่างซุกซน และโอ่อ่าเกือบจะโอ้อวดในภูมิปัญญาโบร่ำโบราณ ในศาสนาพุทธเถรวาทแบบไทยๆ ที่เวียนวนด้วยพิธีรีตรองและคำว่าศรัทธา ในแก่นความคิดของชาติที่คลุมเครือ ในชีวิตดิ้นรนสู่ความสำเร็จของชนชั้นแรงงานในเมืองหลวง

แต่ในความโดดเด่นของจังหวะจะโคนนั้น ก็มีสูตรสำเร็จที่เรื่องสั้นทั้ง 10 นี้ชอบใช้ซ้ำ เป็นท่าเผด็จศึกที่คนช่างจดช่างจำอาจจะเบื่อหน่ายหลังจากดูไปสองสามตอน

ที่สำคัญ เขาใช้ท่าไม้ตายนี้ ไม่ว่าศัตรูจะจิ๊บจ๊อยน้ำเน่ารักใคร่หรือยิ่งใหญ่ซับซ้อนขนาดอภิปรัชญา

รวมเรื่องสั้นเล่มนี้ให้ความบันเทิง และเข้าถึงง่าย ตรงจุดนี้นับว่าสอดรับกับการออกแบบปก และบุคลิกของหนังสือ

มันทำให้ข้าพเจ้าหลุดหัวเราะในเรื่อง ‘คอยหลวงพ่อ’
และรันทดไปกับชะตากรรมของชีวิต ใน ‘มหาศรัทธา’

เรื่องที่ถูกจริตผมที่สุดคือ ‘ทุ่งสาลีและอีกา’ ผมคิดว่าท่าไม้ตายที่เขาใช้ กำราบศัตรูตัวนี้ได้อยู่หมัด แต่ในเรื่องอื่น อย่างเช่น ‘ประเถดไทย’ หรือ ‘พระเจ้าช่วย’ ผมว่าวายร้ายยังไม่ตาย สัปดาห์หน้าเดี๋ยวมันก็ฟื้นคืนชีพ

แต่กระทั่งในเรื่องที่ไม่ถูกจริตนัก จังหวะของหนังสือเล่มนี้ก็ให้ความเพลิดเพลินได้อย่างดีทีเดียวครับ